Monday, July 26, 2010
BN Youth Lab: Tangani Pengundi 'Atas Pagar' Yang 'Muda Dan Resah'
Seramai tujuh juta pengundi muda akan menjadi faktor penentu dalam keputusan kemenangan calon Barisan Nasional (BN) atau Parti Pembangkang pada Pilihan Raya Umum (PRU) ke-13 akan datang.
Bagaimanapun, kajian terbaru oleh Makmal Pemuda BN telah memberi wawasan tentang pemikiran golongan pengundi muda dengan kebanyakan mereka mengambil pendiriran 'non-partisan' (tidak memihak) berhubung politik negara.
Berikutan majoriti golongan belia bukan penyokong mana-mana parti, kajian itu mendapati tiga daripada lima pengundi muda atau 62 peratus daripada mereka masih 'duduk atas pagar' mengenai parti pilihan mereka.
Hasil kajian ke atas kira-kira 1,000 responden dari seluruh negara itu serta cadangan dasar telah disampaikan oleh Pengerusi Pemuda BN Khairy Jamaluddin kepada Pengerusi BN Datuk Seri Najib Tun Razak minggu lepas.
Kajian itu dijalankan oleh sekumpulan penyelidik khas selama dua bulan mulai Mac lalu itu adalah bagi membantu parti pemerintah menggubal dasar bersesuaian dengan keperluan generasi muda di negara ini.
Hasil laporan itu akan diumumkan kepada awam pada satu mesyuarat bersama Perdana Menteri dijadual pada 20 Ogos ini.
Kebimbangan utama yang disuarakan oleh responden adalah berkaitan dengan pekerjaan, pendidikan, peningkatan kos hidup dan pengangkutan awam.
"Golongan belia ini akan mengundi mana-mana calon yang mereka fikir adalah lebih baik pada pilihan raya umum akan datang," menurut hasil kajian itu.
Hasil kajian itu adalah serangkai dengan arah aliran politik semasa yang ditonjolkan oleh pelbagai pemerhati dan penganalisis politik termasuk pensyarah kanan Jabatan Pengajian Media, Universiti Malaya, Prof Madya Dr Abu Hassan Hasbullah.
"Pengundi muda kini lebih berpandangan terbuka dan membina dan mereka tidak menilai sesuatu isu berdasarkan ideologi politik. Sokongan mereka mudah berubah atau bertindak kepada situasi pada bila-bila masa," kata Abu Hassan.
Menurutnya generasi muda tidak lagi berpegang kepada kata-kata atau janji ahli politik tetapi sebaliknya menilai bagaimana parti-parti berkenaan menangani pelbagai isu.
Bagi Khaw Veon Szu, pengarah Institut Pembangunan Sosioekonomi dan Penyelidikan (SEDAR), iaitu kumpulan pemikir Parti Gerakan, pula, beliau percaya kebanyakan belia di negara ini masih cenderung kepada pembangkang, walaupun perangkaan 60 peratus pengundi belia 'atas pagar' seperti dilaporkan oleh Mahkamah Pemuda BN.
"Saya percaya pengundi muda 'atas pagar' sebenarnya pada kadar 30 peratus dan saya tidak kata ia akan mencecah sehingga 60 peratus," katanya.
"Pengundi sentiasa berubah secara bulanan tetapi ia hanya sekadar mana tahap perubahan itu.
"Konsensus secara umum bagi golongan muda dan ligat itu pada amnya mereka memihak pembangkang," katanya.
Khaw berkata pembangkang mempunyai sedikit 'simpanan tetap' dalam masyarakat Cina dan ini dijelaskan mengapa mereka begitu gigih mendaftar pengundi baru dan muda kerana mereka menganggap golongan itu adalah tambahan kepada 'simpanan tetap' mereka.
Bagi memenangi hati pengundi muda, katanya, BN tidak mempunyai masa tetapi sebaliknya perlu mempunyai rancangan drastik bagi mengejar usaha pembangkang mendaftar pengundi baru.
Salah satu sektor yang boleh membawa impak segera dan berkesan yang boleh meninggalkan kesan mendalam dalam minda dan hati pengundi muda adalah rombakan dasar pendidikan.
Bagaimanapun, sebilangan pemerhati politik dan ahli parti berpendapat bahawa apa yang BN perlu sekarang ialah penyelesaian kepada masalah yang dibangkitkan oleh golongan ini dan bukan satu lagi kajian untuk mengetahui masalah yang dihadapi oleh belia.
"Anda tidak perlu menjalankan satu kaian untuk mengetahuinya. Sebagai seorang pemuda, saya boleh beritahu apa yang golongan pemuda inginkan -- pekerjaan, keselamatan, kualiti hidup yang lebih baik dan urus tabir yang cekap," kata seorang pemimpin pemuda dari sebuah parti komponen BN.
Bagaimanapun, sebarang bentuk kajian adalah penting dan dapat membantu BN merangka strategi bagi membantu golongan itu di peringkat bawahan.
Usaha kajian seperti itu adalah langkah tepat seperti dilakukan oleh Pemuda MIC di mana lebih ramai pemimpin muda diberi tanggungjawab di peringkat cawangan dan bahagian.
Ketua Pemuda MIC, T. Mohan, berkata pada 21 Ogos ini, sebanyak 50 cawangan pemuda baru dengan pemimpin baru akan dibentuk selain mendaftar ahli baru sebagai pengundi jika mereka mencapai umur 21 tahun.
"Sebelum ini, kita terpaksa menunggu sehingga seseorang itu melepaskan jawatan atau meninggal dunia. Tetapi kini, kita melakukan rimbakan dan maklum balasnya adalah baik.
"Kami kini mempunyai pengerusi cawangan berusia antara 20an dan 30an," katanya.
Ketua Pemuda Sosialis DAP (DAPSY) Anthony Loke Siew Fook menjelaskan kecenderungan pengundi muda kepada parti pembangkang sebahagian besarnya disebabkan faktor 'tolakan' dari BN dan bukan faktor 'tarikan' oleh pembangkang.
"Perebutan mendapatkan sokongan pengundi muda masih terbuka luas. Pengundi muda akan memilih calon yang dapat membuktikan kelebihan yang ada pada diri mereka," katanya.
Oleh itu Loke, berkata pembangkang menumpukan kepada dua pendekatan iaitu pendafataran pengundi baru secara agresif dan memaklumkan kepada golongan itu bahawa mereka boleh membuat keputusan dengan apa yang mereka fikirkan penting.
Pensyarah Sains Politik, Kolej Universiti Antarabangsa Sedaya (UCSI) Dr Ong Kian Ming berkata Pemuda BN tidak mempunyai rancangan bersepadu untuk membabitkan golongan pemuda serta gagal mempertengahkan dasar untuk mereka.
"Misalnya, isu biasiswa. Kita tidak lihat sebarang usaha bersepadu untuk menyelesaikan isu itu sehingga pengumuman oleh Perdana Menteri," katanya.
Pada 10 Julai lalu, Najib mengumumkan bahawa semua pelajar yang memperoleh keputusan 9A+ dan ke atas pada peperiksaan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) akan ditawarkan biasiswa Jabatan Perkhidmatan Awam (JPA) untuk melanjutkan pengajian di universiti tempatan atau luar negara.
Ong berkata golongan muda nampaknya lebih cenderung kepada pembangkang tetapi parti pembangkang tidak boleh mengambil mudah berikutan keputusan pilihan raya umum lepas menunjukkan sedikit peningkatjkan sokongan golongan muda kepada BN.
Pada PRU 1999 dan 2004, corak pengundian golongan muda menunjukkan penurunan sokongan terhadap BN tetapi pada 2008, terdapat sedikit peningkatan sokongan kepada BN khususnya dari generasi selepas reformasi berusia antara 21 dan 30 tahun, katanya.
Bagaimanapun, masih ada banyak cabaran bagi pihak pembangkang dan pemerintah tetapi kedua-dua pihak itu telah menampilkan beberapa pemimpin muda yang berjaya mendekatkan diri dengan golongan belia di negara ini, katanya.
Kerajaan Selangor bohong rakyat!! Selepas Pasir, Kerajaan Pusat dipersalahkan pula dalam soal Air!
Oleh: Bro Jinggo
Benarlah seperti ramalan ramai, bila Pakatan Rakyat mendapat kuasa, maka banyak janji yang tidak dapat di turuti. Sebelum mendapat kuasa, pelbagai cara digunakan untuk meraih undi. Ada yang berjanji dan ramai juga yang menhina dan melemparkan fitnah kepada kerajaan sebelum ini. Tapi bila kuasa yang mereka pegang, apa yang telah mereka buat habis madu sepah dibuang.
Pemuda UMNO Selangor hari ini menyelar sikap dan tindak tanduk kerajaan negeri yang cuba mengheret kerajaan pusat berhubung isu air sedangkan mereka yang sebenarnya tidak mahu mencari titik penyelesaian isu terbabit.
Ketuanya, Suhaimi Mohd Ghazali berkata jika sebelum ini, isu pasir cuba dikaitkannya dengan kerajaan pusat, kali ini isu air juga seolah-olah mirip ke arah itu apabila pimpinan pembangkang mula bersikap menunding jari.
Tegas beliau, usaha dan komitmen kerajaan pusat untuk menyelesaikan isu berkenaan dipandang sinis dan seolah-olah tidak ada apa-apa yang berlaku sedangkan pihak kementerian telah menjelaskan bahawa Lembah Klang bakal berdepan dengan krisis air yang teruk jika soal berkenaan tidak diselesaikan.
Nampaknya soal kepentingan rakyat pun hendak dipolitikkan. Hentikanlah gimik politik yang keterlaluan dan lihat kembali apa janji mereka kepada rakyat di dalam manifesto mereka sebelum pilihan raya umum lalu.
“Inikah yang dipanggil kerajaan berkebajikan…..Ataupun mereka sendiri tidak faham. Asyik mencari kesalahan orang lain sedangkan kpeutusan terakhir adalah di tangan mereka. Saya harap rakyat menilai dan melihat politik keterlaluan pembangkang yang sanggup perjudikan soal kebajikan serta kepentingan demi nafsu serakah politik,” katanya.
Pengarah Penerangan kerajaan Selangor, Dr Badrul Amin Baharom berkata masalah di Selangor bukan kekurangan air tetapi tindakan Kerajaan Pusat yang sengaja melambatkan penyelesaian penstrukturan semula syarikat pengurusan air di negeri ini.
Suhaimi yang juga Ketua pemuda Sepang seterusnya mendesak kerajaan negeri menyatakan dengan telus siapakah penasihat dan perunding mereka dalam soal air di negeri tersebut.
Ini kerana katanya fakta yang diberi Menteri Besar, Tan Sri Abdul Khalid Ibrahim bahawa Selangor mempunyai bekalan air mencukupi sehingga 2019 itu tidak benar sama sekali.
“Kita difahamkan, berdasarkan kajian yang dibuat kerajaan negeri pada tahun 1998 dan 1999, kawasan Lembah Klang sememangnya akan berdepan krisis air pada tahun 2012 hingga 2014. Dan in selaras dengan apa yang diperkatakan oleh Timbalan Perdana Menteri, Tan Sri Muhyiddin Yassin sebelum ini.
“Kita berharap kerajaan negeri mengambil penasihat yang betul dan bukannya “punahsihat” yang bakal memberi risiko kepada penduduk Lembah Klang. Soal politik hentikanlah buat sementara waktu,” katanya.
Sementara itu, Timbalan Pengerusi Perhubungan UMNO Selangor, Datuk Noh Omar turut mencabar kerajaan negeri itu supaya mendedahkan nama individu yang bertanggungjawab menasihati pentadbiran negeri itu dalam isu penyaluran air dari Pahang.
Katanya, kerajaan Selangor yang dipimpin pembangkang perlu bertindak demikian untuk membuktikan bahawa negeri itu tidak akan mengalami krisis air menjelang 2013 .
Pemuda BN Selangor akan menyampaikan memorandum mengenai isu pasir dan air kepada Sultan Selangor, Sultan Sharafuddin Idris Shah di Istana Kayangan di sini Khamis depan.
Datuk Seri Noh Omar, berkata memorandum itu bertujuan meminta baginda menasihati kerajaan negeri Selangor supaya tidak menggadaikan masa depan negeri itu semata-mata untuk kepentingan politik mereka.
"Sehubungan itu kita mengajak rakyat Selangor bersama-sama mengiringi kita pada hari berkenaan untuk menghantar memorandum tersebut," katanya selepas menyampaikan ceramah sempena Program Jelajah 'Gelombang Selamatkan Selangor Darul Ehsan' (SSDE) anjuran Umno Selangor di Shah Alam malam kemarin.
Terdahulu: Isu Air Selangor: Penduduk Lembah Klang, protes kerajaan negeri Selangor PR yang telah menipu hak mereka!
Pemuda Jangan Hanya 'Masuk Frame' Untuk Curi Perhatian - Khairy Jamaluddin
Dekatilah masyarakat dengan ikhlas, bukannya sekadar 'masuk frame' atau menonjolkan diri untuk mencuri perhatian, demikian ingatan Ketua Pemuda Umno Khairy Jamaludin kepada anggota pergerakan itu pada Ahad.
Beliau berkata, keikhlasan adalah lebih penting kerana sebagai pemimpin mereka tahu siapa yang membuat kerja dan siapa pula sebaliknya.
"Kita kena tunjuk bahawa Umno ini sentiasa dekat kepada rakyat. Sebab itu saya tegur Pemuda, sekiranya saya turun untuk membuat gotong-royong tak perlulah dikerumuni dengan rombongan... itu nampak macam kita sengaja nak masuk frame.
"Pemuda kena keluar daripada budaya nak masuk frame. Saya tahu siapa yang buat kerja. Jadi tak payahlah nak masuk frame kalau nak dinilai oleh saya sebagai Ketua Pemuda," katanya kepada pemberita selepas menghadiri program gotong royong dan kenduri rakyat anjuran Pemuda Umno Bahagian Kelana Jaya di Taman Desa Ria di sini.
Khairy berkata, budaya menonjolkan diri ketika menyertai aktiviti kemasyarakatan yang melibatkan pemimpin perlu dihindarkan, selaras dengan saranan Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak yang mengingatkan pemimpin dan pegawai kerajaan agar menjauhi budaya ingin popular.
Beliau berkata, janganlah apabila hanya ketika pemimpin atasan turun ke bawah barulah seseorang itu menonjolkan diri sedangkan sebelum ini mereka tidak pernah melakukannya.
"Sebab itu saya sebagai Ketua Pemuda Umno menyahut saranan Perdana Menteri bahawa tak perlulah semua itu kerana tidak semestinya orang yang masuk dalam gambar itu orang yang buat kerja," katanya.
Khairy yang juga Pengerusi Pemuda Barisan Nasional (BN) berkata, dalam usaha menarik dan menambahkan sokongan generasi muda, pergerakan itu kini mula memperbanyakkan program yang melibatkan rakyat dan mengurangkan program-program berbentuk kepartian yang menjurus kepada penglibatan anggota Umno dan Barisan Nasional.
Beliau berkata, selain gotong-royong dan kenduri rakyat, pendekatan lain yang sedang dilakukan ialah program 'Jelajah One Malaysia' (JOM) yang membabitkan kerja-kerja kemasyarakatan seperti mengecat rumah dan menaik taraf kediaman rakyat.
Katanya, progam pertama JOM adalah mengunjungi Temerloh, Pahang baru-baru ini dan akan diteruskan ke seluruh negara di mana setakat ini pihaknya telah mengenal pasti sekurang-kurangnya 1,000 buah rumah untuk dinaik taraf seperti membina dapur dan tandas baru.
"Program ini akan diteruskan sehingga pilihan raya umum akan datang kerana yakin lebih berkesan daripada hanya berceramah kerana ia terus menyentuh hati rakyat dan pengundi,"katanya.
Khairy berkata, pergerakan itu juga mensasarkan untuk mendaftarkan kira-kira 150,000 anggota Pemuda di seluruh negara sebagai pemilih menjelang akhir tahun ini.
Beliau turut menyeru semua parti komponen BN terutamanya MCA, MIC dan Parti Progresif Penduduk (PPP) untuk sama-sama berusaha menambah keahlian baru dan menurutnya usaha itu penting kerana parti pembangkang terutamanya DAP begitu agresif menambah keahlian.
Katanya, setakat ini DAP telah berjaya mendaftar ahli baru sebanyak 55,000 orang berbanding Umno 53,000 dan jika dicampur pendaftaran daripada PAS dan Parti Keadilan Rakyat (PKR), jumlah pendaftaran keahlian baru pembangkang adalah sebanyak 100,000 orang.
Sumber: BERNAMA
Sunday, July 25, 2010
Saturday, July 24, 2010
Khairy Jamaluddin : Gelagat Kerajaan Negeri Pakatan Rakyat
Mutakhir ini kita dikejutkan dengan beberapa insiden dan isu yang mempamerkan betapa Kerajaan Negeri di bawah Pakatan Rakyat antara tidak telus dan tidak kompeten melaksanakan tanggungjawab mentadbir negeri.
Ketua Pemuda UMNO Malaysia, Khairy Jamaluddin berkata, di Selangor, kepimpinan YAB Menteri Besar Tan Sri Abdul Khalid Ibrahim sudah lama dipersoalkan, termasuk oleh pemimpin tertinggi Parti Keadilan Rakyat (PKR) sendiri. Skandal perlombongan pasir haram yang melanda kepimpinan Tan Sri Khalid menjadi episod terbaru dalam siri insiden pentadbiran longgar Kerajaan Pakatan Rakyat Selangor.
Apa yang menimbulkan kekesalan di kalangan rakyat bukan sekadar kejadian perlombongan pasir haram yang merugikan rakyat serta mengancam alam sekitar, malah juga respon dari Kerajaan Negeri yang seakan berada dalam sindrom penafian. Daripada kenyataan beliau, Tan Sri Khalid seperti tidak tahu menahu mengenai apa yang sebenarnya berlaku.
Contohnya, laporan media pada 12 Julai yang mendedahkan aktiviti perlombongan pasir haram di Kampung Bukit Changgang dinafikan langsung oleh Tan Sri Khalid. Beliau tanpa ragu-ragu mengatakan bahawa gambar-gambar dalam akhbar harian sebenarnya menunjukkan aktiviti perlombongan di Kampung Olak Lempit, sungguhpun 30 wartawan akhbar telah pergi ke lokasi perlombongan haram itu sendiri. Kemudian kita dimaklumkan bahawa sebenarnya memang wujud aktiviti perlombongan yang dibenarkan Kerajaan Negeri di Kampung Bukit Changgang Persoalannya, apakah kualiti kepimpinan Kerajaan Negeri Selangor sedangkan Menteri Besarnya sendiri seperti keliru lokasi sebenar aktiviti perlombongan di negeri sendiri?
Tidak cukup dengan itu, pada 17 Julai, Tan Sri Khalid tanpa segan silu menafikan sebarang pengetahuan wujudnya kontraktor-kontraktor kecil yang menjadi "orang tengah" dalam kegiatan perlombongan pasir di Selangor. Menjadi satu kekhuatiran yang cukup besar bagi rakyat sekiranya fenomena asas seperti kewujudan kontraktor kecil pun tidak diketahui seorang Menteri Besar. Bayangkan sahaja, apakah lagi yang sedang berlaku tanpa pengetahuan Menteri Besar Selangor?
Barangkali sebab ketidakmampuan pentadiran Kerajaan Negeri, mereka telah memohon bantuan Kerajaan Pusat untuk menyelesaikan masalah pasir ini. Anehnya, dalam isu pembinaan loji rawatan air pula, Kerajaan Negeri enggan bekerjasama dengan Kerajaan Pusat sungguhpun krisis bekalan air di Selangor agak genting sehingga mampu menyebabkan pencaturan air pada tahun 2014. Di manakah keikhlasan Kerajaan Negeri Selangor sekiranya perkara yang membabitkan kepentingan langsung rakyat seperti bekalan air pun cuba dipolitikkan?
Kalau Menteri Besar Selangor dengan gelagatnya yang tidak kompeten dan tidak tahu apa yang berlaku di negeri sendiri, Ketua Menteri Pulau Pinang pula mempamerkan sikap seorang yang tidak layak digelar pemimpin, jauh lagi seorang negarawan. YAB Lim Guan Eng menyerang habis-habisan Nik Ali Mat Yunus, seorang Pegawai Kemajuan Negeri (SDO) gara-gara beberapa isu termasuklah kes kecurian pasir di tapak cadangan membina politeknik di Balik Pulau atas tanah milik Kerajaan Pusat, sungguhpun aspek pemantuan adalah di bawah bidangkuasa agensi Kerajaan Negeri. Apapun isu yang menimbulkan konflik antara Lim Guan Eng dan Nik Ali, seorang Ketua Menteri tidak wajar menyerang keperibadian seorang penjawat awam dengan menggunakan ungkapan seperti "tidak berguna", "lidah biawak" dan "pengecut".
Apakah jenis pemimpin sekiranya seorang SDO pun habis dimaki? Lim Guan Eng sepatutnya memfokuskan masa dan usaha kepada isu-isu lain yang membabitkan kepentingan rakyat Pulau Pinang, bukannya menyerang keperibadian kakitangan awam. Kenyataan-kenyataan Lim Guan Eng menggambarkan seorang manusia yang cepat melatah dan mudah membenci. Beliau juga perlu akur bahawa kakitangan awam merupakan nadi pentadbiran sesebuah Kerajaan, dan mereka tidak wajar dipandang serong oleh ahli politik seperti Lim Guan Eng yang menggambarkan mereka ini seolah-olah mendapat bayaran lumayan tetapi tidak mendatangkan apa-apa kebaikan untuk rakyat.
Semua perkembangan ini menggambarkan Kerajaan Pakatan Rakyat yang tidak kompeten dalam melaksanakan amanah selaku pemimpin. Sikap bongkak, kabur fakta, malahan biadap yang dipamerkan sudah cukup menimbulkan tanda tanya sejauh mana kemampuan pentadbiran Pakatan Rakyat. Jika setakat memimpin beberapa buah negeri pun sudah menimbulkan pelbagai masalah, kita wajar mempersoalkan kesediaan mereka untuk memegang tampuk kepimpinan pusat.
Sumber: rembau.net.my
Friday, July 23, 2010
Isu Air Selangor: Penduduk Lembah Klang, protes kerajaan negeri Selangor PR yang telah menipu hak mereka!
Hanya sekadar gambar hiasan
Oleh: Bro Jinggo
Kerajaan Selangor telah berjanji untuk memberikan sebanyak 20 liter padu air percuma pada semua isi rumah Selangor pada Pilihanraya yang lepas. Janji ini telah terlaksana namun dasar yang dirancangkan tidak diikuti dengan perlaksanaan yang baik. Rumah-rumah pangsapuri dan flat menggunakan sistem meter pukal, yang mana satu bangunan yang mempunyai isi rumah yang ramai berkongsi satu meter. Oleh kerana dalam penggubalan dasar oleh kerajaan selangor yang mana air percuma diberikan berdasarkan meter, rumah pangsapuri yang mempunyai 100 keluarga mendapat jumlah air percuma sama banyak dengan satu rumah teres satu keluarga kerana mempunyai satu meter. Ini merupakan satu ketidak adilan bagi mereka kerana mereka juga berhak mendapat janji kerajaan selangor.
Masalah
Masalah dengan mudah boleh selesai sekiranya Kerajaan Selangor memberikan subsidi berdasarkan isi rumah dan isu penukaran kepada meter individu sepatutnya tidak timbul. Ini kerana pegawai daerah dan syabas sendiri boleh memberikan bil kepada Kerajaan Selangor berdasarkan jumlah isi rumah. Sebagai contoh, satu pangsapuri 50 rumah, akan diberikan air percuma atau pelepasan bil sebanyak 20 Meter x 50 isi rumah, selebihnya barulah dimasukkan ke dalam bil. Disyaki kerajaan selangor ralat hendak bebuat begini untuk tidak menambahkan bebadan membayar subsidi air.
Langkah Kerajaan Negeri tidak Berkesan
Kerajaan negeri memperkenalkan sistem kupon yang mana setiap isi rumah pangsapuri akan mendapat kupon sebagai bauchar (voucher) ketika membayar bil air. Akan seperti biasa masaalah timbul pada perlaksanaan. Sebagai contoh ambil petikan dari ADUN Bukit Antarabangsa dan Ahli Parlimen Gombak saudara Azmin Ali .
1. Kerajaan Negeri telah memulakan langkah yang lebih proaktif dengan mengeluarkan kupon untuk mendapatkan air percuma bagi penduduk-penduduk rumah pangsa kos rendah. Saya berharap program ini akan meliputi semua rumah pangsa dalam Negeri Selangor tanpa perlu menunggu pilot project.
2. Dalam sesi yang lepas, Dewan telah pun meluluskan perbekalan tambahan untuk tujuan yang sama berjumlah RM 69 juta dengan harapan masalah air ini boleh diselesaikan sebelum bulan September 2010. Namun, hari ini Dewan pohon lagi peruntukan tambahan bagi meneruskan program untuk kesejahteraan rakyat Negeri Selangor.
Perbahasan Dewan Undangan Negeri Selangor 12 Julai 2010 YB AZMIN ALI
Masaalah yang timbul di sini ialah pembahagian Voucer masih lagi tidak diedarkan secara keseluruhan dan lambat menyebabkan kemarahan rakyat.
Kebanyakan penduduk Flat dan pangsapuri adalah mereka yang terdiri dari golongan berpendapatan rendah jadi mereka inilah yang paling memerlukan subsidi air. Bukan sahaja subsidi mereka ditipu bebadan ditambah kepada mereka apabila kerajaan selangor meningkatkan kadar sewa rumah PPR sebanyak 100%, ini bererti air diberikan kepada orang berada, duit diambil dari orang miskin
KUANTAN, 4 Dis (Bernama) -- Tindakan Kerajaan Negeri Selangor menaikkan kadar sewa rumah Projek Perumahan Rakyat (PPR) daripada RM124 kepada RM250 sebulan tidak wajar, kata Timbalan Menteri Perumahan dan Kerajaan Tempatan Datuk Hamzah Zainuddin.
Walaupun kerajaan memberi kuasa kepada pihak berkuasa tempatan (PBT) untuk menguruskan hal berkaitan rumah PPR namun ini tidak bererti pihak terbabit boleh menaikkan kadar sewa rumah tanpa memikirkan kebajikan rakyat.
http://kpdnkk.bernama.com/newsBm.php?id=376423&
Tuntutan
Kami telah mendapat maklumam bahawa beberapa kain rentang yang menghentam kerajaan selangor mengenai isu ini telah muncul di kawasan perumahan pangsapuri PARLIMEN GOMBAK dan HULU KELANG kami percaya ini adalah luahan hati penduduk di kawasan berkenaan atas kegagalan kerajaan negeri Selangor yang diterajui PR telah menipu hak mereka. Walaupun kain rentang ini muncul kurang 2 minggu dari kenyataan YB Azmin Ali di DUN Selangor serta menimbulkan pelbagai cerita di belakang tabir kami menganggap bahawa apa sekalipun rakyat tetap berhak mendapat manafaat ini dan kami menyokong pihak yang menjalankan protes kain rentang berkenaan demi kebaikan rakyat selangor sejagat.
Berita terdahulu:
http://www.mmail.com.my: Mystery banners stump state govt
Penduduk Lembah Klang PROTES kepimpinan Kerajaan Pakatan Rakyat Selangor!!
Melayu/Bumiputera Islam di Malaysia tiada pilihan selain kembali bersatu - KP Sabah, Azman Ruslan
Wawancara Eksklusif Saya bersama Ketua Pemuda Sabah, Sdr Azman Hj Ruslan.
Oleh Bro Jinggo
Ketua pemuda Umno Sabah, Sdr Azman Hj Ruslan berkata, sebarang kemungkinan berlakunya perpecahan orang-orang Melayu di Semenanjung, boleh memberi kesan negatif bukan sahaja kepada bangsa Melayu itu sendiri, terutama sekali di Semenanjung, tetapi boleh memberi kesan buruk kepada perpaduan masyarakat Melayu dan Bumiputera Islam di Negara ini keseluruhanya.
Dari perspektif Sabah, UMNO dan PAS itu bukanlah ‘parti politik’ semata-mata tetapi UMNO dan PAS itu adalah orang Melayu dan Islam.
Justeru, perpecahan orang-orang Melayu di Semenanjung, tidak boleh dilihat atau dianggap sebagai masalah orang-orang Melayu di Semenanjung semata-mata, kerana ia sebenarnya boleh mengancam, malah melemahkan perpaduan masyarakat Bumiputera di Sabah, terutama sekali yang beragama Islam.
Oleh kerana itu, dalam apa jua situasi, Sabah tidak boleh melihat masalah perpecahan orang-orang Melayu/Islam di Semenanjung sebagai kes terpinggir, atau hanya berkisar sebagai masalah orang-orang Melayu di tanah besar Semenanjung sahaja, kerana masalah itu boleh melemahkan kedudukan dan dominance Melayu/Bumiputera Islam secara keseluruhannya dari segi kuasa politik dan pentadbiran Negara.
Antara gejala yang dilihat ‘membantu’ kepada perpecahan masyarakat Melayu/Islam, ialah kewujudan aliran-aliran pemikiran baru yang semakin berani dan lantang mempersoalkan kedudukan dan ‘keistimewaan’ orang-orang Melayu, walaupun mereka sebenarnya faham perkara itu sudah termaktub dalam Perlembagaan Negara.
Kita juga melihat bagaimana aliran pemikiran baru itu cuba mengasak dan mempersoalkan kedudukan dan institusi Raja-Raja Melayu. Kerapuhan perpaduan masyarakat Melayu/Islam sudah tentu akan memudahkan lagi agenda golongan aliran pemikiran baru itu untuk, pertama, melemahkan kedudukan dan institusi Raja-raja Melayu; kedua, menjahanamkan perpaduan Melayu/Bumiputera Islam dan ketiga melenyapkan kuasa entiti orang Melayu/Bumiputera Islam di Malaysia.
Jelas sekali, masyarakat Melayu/Bumiputera Islam di Malaysia tiada pilihan selain kembali bersatu dan empat individu besar yang sangat penting untuk jayakan perundingan perpaduan itu iaitu di pihak UMNO ialah YAB Dato Seri Najib Tun Razak dan YAB Tan Sri Muhyiddin Yassin dan di pihak PAS ialah YAB Tok Guru Nik Abdul Aziz Nik Mat dan YB Tuan Guru Abdul Hadi Awang.
“Saya percaya rakyat Malaysia yang berbilang kaum ini menunggu-nunggu saja perpaduan ini menjadi kenyataan. Ini perlu disegerakan atas nama Islam tanpa syarat, masih ada harapan ke arah perpaduan yang menjadi kunci kekuatan Negara selama ini, BERSATU KITA TEGUH, BERCERAI KITA ROBOH”. Tambah Azman, Ketua Pemuda UMNO Sabah
Oleh Bro Jinggo
Ketua pemuda Umno Sabah, Sdr Azman Hj Ruslan berkata, sebarang kemungkinan berlakunya perpecahan orang-orang Melayu di Semenanjung, boleh memberi kesan negatif bukan sahaja kepada bangsa Melayu itu sendiri, terutama sekali di Semenanjung, tetapi boleh memberi kesan buruk kepada perpaduan masyarakat Melayu dan Bumiputera Islam di Negara ini keseluruhanya.
Dari perspektif Sabah, UMNO dan PAS itu bukanlah ‘parti politik’ semata-mata tetapi UMNO dan PAS itu adalah orang Melayu dan Islam.
Justeru, perpecahan orang-orang Melayu di Semenanjung, tidak boleh dilihat atau dianggap sebagai masalah orang-orang Melayu di Semenanjung semata-mata, kerana ia sebenarnya boleh mengancam, malah melemahkan perpaduan masyarakat Bumiputera di Sabah, terutama sekali yang beragama Islam.
Oleh kerana itu, dalam apa jua situasi, Sabah tidak boleh melihat masalah perpecahan orang-orang Melayu/Islam di Semenanjung sebagai kes terpinggir, atau hanya berkisar sebagai masalah orang-orang Melayu di tanah besar Semenanjung sahaja, kerana masalah itu boleh melemahkan kedudukan dan dominance Melayu/Bumiputera Islam secara keseluruhannya dari segi kuasa politik dan pentadbiran Negara.
Antara gejala yang dilihat ‘membantu’ kepada perpecahan masyarakat Melayu/Islam, ialah kewujudan aliran-aliran pemikiran baru yang semakin berani dan lantang mempersoalkan kedudukan dan ‘keistimewaan’ orang-orang Melayu, walaupun mereka sebenarnya faham perkara itu sudah termaktub dalam Perlembagaan Negara.
Kita juga melihat bagaimana aliran pemikiran baru itu cuba mengasak dan mempersoalkan kedudukan dan institusi Raja-Raja Melayu. Kerapuhan perpaduan masyarakat Melayu/Islam sudah tentu akan memudahkan lagi agenda golongan aliran pemikiran baru itu untuk, pertama, melemahkan kedudukan dan institusi Raja-raja Melayu; kedua, menjahanamkan perpaduan Melayu/Bumiputera Islam dan ketiga melenyapkan kuasa entiti orang Melayu/Bumiputera Islam di Malaysia.
Jelas sekali, masyarakat Melayu/Bumiputera Islam di Malaysia tiada pilihan selain kembali bersatu dan empat individu besar yang sangat penting untuk jayakan perundingan perpaduan itu iaitu di pihak UMNO ialah YAB Dato Seri Najib Tun Razak dan YAB Tan Sri Muhyiddin Yassin dan di pihak PAS ialah YAB Tok Guru Nik Abdul Aziz Nik Mat dan YB Tuan Guru Abdul Hadi Awang.
“Saya percaya rakyat Malaysia yang berbilang kaum ini menunggu-nunggu saja perpaduan ini menjadi kenyataan. Ini perlu disegerakan atas nama Islam tanpa syarat, masih ada harapan ke arah perpaduan yang menjadi kunci kekuatan Negara selama ini, BERSATU KITA TEGUH, BERCERAI KITA ROBOH”. Tambah Azman, Ketua Pemuda UMNO Sabah
Penduduk Lembah Klang PROTES kepimpinan Kerajaan Pakatan Rakyat Selangor!!
YB Mohamed Azmin Ali, Ahli Parlimen Gombak, Selangor dan juga Ahli Dewan Undangan Negeri Bukit Antarabangsa tolong ambil perhatian sedikit dengan bantahan suara rakyat di kawasan Gombak!
Penduduk disekitar lebah klang sudah mula menunjukkan protes mereka dengan memasang banner di sepanjang jalan lembah Keramat.Jika anda melalui jalan sekitar Keramat AU2 dan U3! anda akan melihat banner banner tersebut. Ini semua adalah ekoran kepimpinan kerajaan negeri yang diperentah oleh Pakatan Rakyat tidak memahami dan prihatin dengan masalah rakyat dikawasan tersebut.
Khairy wants open tender on KL MRT project
By Syed Jaymal Zahiid
KUALA LUMPUR: Umno youth chief Khairy Jamaluddin says there should be an open tender process on the KL MRT project, tweeting his disapproval against the possibility of awarding the contract, worth RM43 billion, to bidder Gamuda-MMC.
Thus far, Gamuda-MMC, after handing out its unsolicited proposal, is the only bidder in what is termed as the 'Swiss Challenge' tender process for the project, a key feature under the Najib administration's 10th Malaysia Plan.
The 'Swiss Challenge' is a form of public procurement used in usually less-developed countries, where public authorities receiving an unsolicited bid for a project, to publish the bid and invite third parties to match or exceed it
The public authority would also usually give the original proponent, in this case, Gamuda-MMC, an advantage in a competitive bidding process.
This mean, bids from competitors would have to be substantially lower or more cost-effective, to defeat any proposal from the original proponent.
Gamuda already 'Swiss cheesed' other projects?
It has been reported that Gamuda has already commenced soil investigation and survey works to prepare the groundwork for the project and is expecting a decision in three months.
Khairy, however, appears sceptical about Gamuda's ability to run the project, again tweeting his denunciation towards the company in particular.
"Can't do RM40 plus billion via Gamuda-MMC 'Swiss Challenge' or whatever. They've already Swiss cheesed Smart Tunel and double tracking (projects)," he said.
"We need a new MRT. I have no doubt about need. But award properly. Move away from legacy," he said further in a subsequent tweet posting.
Gamuda has come under heavy public scrutiny over the Stormwater and Road Management Tunnel or the Smart Tunnel project.
Many felt the stormwater tunnel, the second longest in Asia, had failed to solve the problem of flash floods in the city and also to reduce traffic jams along Jalan Sungai Besi and the Loke Yew flyover at Pudu during rush hour.
The same infrastructure giant is also involved in the fiasco over the construction delay on the costly electrified railway double-tracking (PLBKE) project that is meant to speed up traveling along the West coast line.
Government leaders have denied the accusation and maintained that the project will be completed on schedule.
Source: http://www.freemalaysiatoday.com
Sekolah Agama Rakyat (SAR) ditindas hanyalah rekaan panggung wayang pembangkang -KP Perak Maslin Sham Razman
Oleh: Bro Jinggo
Ketua Pemuda UMNO Perak, Maslin Sham Razman menegaskan komitmen kerajaan negeri ke arah itu sekaligus merungkai pelbagai tohmahan dan fitnah pembangkang yang sekian lama mewar-warkan kononnya Sekolah Agama Rakyat (SAR) ditindas dan sebagainya adalah tidak benar dan rekaan panggung wayang pembangkang semata-mata.
Langkah kerajaan negeri mengumumkan pemberian sebidang tanah seluas 2,023 hektar bagi memperkasakan semua SAR di Perak membuktikan kerajaan yang ditunjangi UMNO menerusi Barisan Nasional (BN) tidak meminggirkan soal pendidikan Islam.
Beliau percaya selepas ini pelbagai cerita lain akan menjadi tajuk utama untuk dipaparkan di dalam wayang panggung pembohongan mereka di seluruh negeri Perak termasuk di negeri-negeri lain.
“Sebelum ini pelbagai tuduhan dilemparkan terhadap kita. Hari ini, kerajaan pimpinan BN telah membuktikan kita bukan sahaja mengutamakan di dalam soal pendidikan Islam, malah turut bersikap adil kepada semua kaum tanpa membezakan warna budaya dan identiti agama.
“Jika BN ini sebuah pemerintah yang zalim dan sebagainya, soal seumpama itu sudah pasti tidak dihiraukan. Namun, hari ini keseriusan kerajaan negeri ke arah itu amatlah dialu-alukan dan pembangkang bakal mencari penulis skrip baru untu menutup segala pembohongan mereka selama ini,”.
Kerajaan negeri hari ini mengumumkan pemberian sebidang tanah seluas 2,023 hektar bagi memperkasakan semua Sekolah Agama Rakyat (SAR) di Perak.
Menteri Besar, Datuk Seri Dr. Zambry Abd. Kadir berkata, tanah tersebut akan dimajukan oleh Perbadanan Kemajuan Ekonomi Islam Negeri Perak (PKEINPk) sebagai ladang kelapa sawit.
Katanya, hasil daripada aktiviti di ladang itu akan disalurkan ke sebuah tabung khas yang diwujudkan untuk menampung perbelanjaan SAR yang memerlukan bantuan.
Maslin yang juga Ketua Pemuda UMNO Kuala Kangsar seterusnya berkata tumpuan kerajaan negeri terhadap soal pendidikan Islam diharap akan benar-benar dimanfaatkan sepenuhnya dalam usaha emlahirkan belia dan anak bangsa yang cemerlang bukan sahaja dalam soal pendidikan, malah dalam melahirkan cerdik pandai agama.
Ketua Pemuda UMNO Perak, Maslin Sham Razman menegaskan komitmen kerajaan negeri ke arah itu sekaligus merungkai pelbagai tohmahan dan fitnah pembangkang yang sekian lama mewar-warkan kononnya Sekolah Agama Rakyat (SAR) ditindas dan sebagainya adalah tidak benar dan rekaan panggung wayang pembangkang semata-mata.
Langkah kerajaan negeri mengumumkan pemberian sebidang tanah seluas 2,023 hektar bagi memperkasakan semua SAR di Perak membuktikan kerajaan yang ditunjangi UMNO menerusi Barisan Nasional (BN) tidak meminggirkan soal pendidikan Islam.
Beliau percaya selepas ini pelbagai cerita lain akan menjadi tajuk utama untuk dipaparkan di dalam wayang panggung pembohongan mereka di seluruh negeri Perak termasuk di negeri-negeri lain.
“Sebelum ini pelbagai tuduhan dilemparkan terhadap kita. Hari ini, kerajaan pimpinan BN telah membuktikan kita bukan sahaja mengutamakan di dalam soal pendidikan Islam, malah turut bersikap adil kepada semua kaum tanpa membezakan warna budaya dan identiti agama.
“Jika BN ini sebuah pemerintah yang zalim dan sebagainya, soal seumpama itu sudah pasti tidak dihiraukan. Namun, hari ini keseriusan kerajaan negeri ke arah itu amatlah dialu-alukan dan pembangkang bakal mencari penulis skrip baru untu menutup segala pembohongan mereka selama ini,”.
Kerajaan negeri hari ini mengumumkan pemberian sebidang tanah seluas 2,023 hektar bagi memperkasakan semua Sekolah Agama Rakyat (SAR) di Perak.
Menteri Besar, Datuk Seri Dr. Zambry Abd. Kadir berkata, tanah tersebut akan dimajukan oleh Perbadanan Kemajuan Ekonomi Islam Negeri Perak (PKEINPk) sebagai ladang kelapa sawit.
Katanya, hasil daripada aktiviti di ladang itu akan disalurkan ke sebuah tabung khas yang diwujudkan untuk menampung perbelanjaan SAR yang memerlukan bantuan.
Maslin yang juga Ketua Pemuda UMNO Kuala Kangsar seterusnya berkata tumpuan kerajaan negeri terhadap soal pendidikan Islam diharap akan benar-benar dimanfaatkan sepenuhnya dalam usaha emlahirkan belia dan anak bangsa yang cemerlang bukan sahaja dalam soal pendidikan, malah dalam melahirkan cerdik pandai agama.
Thursday, July 22, 2010
30 Senarai Syarikat Dapat Kontrak Pasir Daerah Kuala Selangor dan Dengkil - Sebarkan !!!
Selepas ini akan dikeluarkan senarai 7 syarikat yang dapat kontrak dengan pertolongan Nur Izzah Binti Anwar Ibrahim yang merupakan syarikat yang dapat kontrak untuk cucigali sungai mengikut Daerah di Selangor.
Sumber: http://penembak-tepat.blogspot.com
Kawasan melombong pasir seluas 120 hektar yang telah dikorek sebanyak 20 hektar dengan kedalaman 26.6 meter Kawasan itu terletak kira-kira 16.6 meter berhampiran kawasan hutan simpan rekreasi Paya Indah Wetland. -foto BERNAMA
Pendedahan berhubung skandal kegiatan melombong pasir di Selangor yang semakin tidak terkawal membuktikan Menteri Besar Selangor, Tan Sri Abdul Khalid Ibrahim 'lepas tangan' serta tidak mengambil langkah proaktif bagi menangani kegiatan berkenaan.
Selangor bakal menjadi 'negeri berlubang' sekiranya aktiviti melombong pasir di tanah milik kerajaan negeri tidak dihentikan segera. Menurut sumber, bilangan lori keluar masuk dari kawasan itu mencecah lebih 20 buah setiap hari.
Malah ada tanah milik kerajaan negeri dirobek dan dikorek sesuka hati sehingga meninggalkan lubang dan kolam yang besar. Terdapat pasir dikorek hingga 26.6 meter dalam. Ini boleh memberi implikasi buruk kepada pembangunan negeri pada masa depan, terutama untuk aktiviti perumahan baru dan kawasan pertanian.
KSSB gagal uruskan soal pasir, malah mereka tak lakukan pemantauan ataupun penguatkuasaan berhubung isu yang cukup serius ini!!! Justeru itu Kerajaan negeri perlu mengembalikan kuasa kepada Pejabat Tanah dan Galian (PTG) bagi mengendalikan urusan galian dan mineral di Selangor.
Oleh: Bro Jinggo
PM : Umno Parti Melayu Yang Terbesar, keanggotaan Umno kini mencecah 3,186,850
Umno merupakan parti Melayu yang terbesar dengan jumlah keanggotaan terus meningkat, kata Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak. Najib yang juga Presiden Umno berkata keanggotaan Umno kini mencecah 3,186,850 orang dan pelbagai usaha berterusan dijalankan untuk menambah bilangan keanggotaan.
"(Jumlah) ini selepas ditolak anggota yang sudah meninggal dan tak dapat dikesan. Ini jumlah yang sahih. Dan kita dapati jumlah ini terus meningkat," katanya kepada pemberita selepas mempengerusikan mesyuarat Majlis Tertinggi Umno petang Rabu.
Najib turut menyangkal dakwaan bahawa ada orang Melayu yang "meluat" dengan Umno.
"Siapa kata? Itu tak betul. Saya tak dapat terima ada yang kata meluat pada Umno. Kita parti yang terbesar mewakili orang Melayu," tegasnya.
Najib juga memberitahu pemberita bahawa mesyuarat MT turut menerima laporan bahawa mesyuarat bahagian-bahagian berjalan lancar dan teratur.
Sehingga kini, sebanyak 189 daripada 191 bahagian telah mengadakan persidangan perwakilan masing-masing.
Malaysian Insider: Kalimullah tidak pernah dapat sebarang kontrak kerajaan seperti yang didakwa oleh JMM??
Wartawan veteran yang juga ahli perniagaan, Datuk Kalimullah Hassan hari ini menegaskan bahawa beliau tidak pernah terbabit dalam apa jua cara dengan pembentukan sebuah portal berita iaitu Malaysian Insider.
"Saya juga bukan seorang pengarah Efficient E Solutions di mana saya telah berhenti pada 21 Jun, 2006. Saya tidak pernah mendapat sebarang kontrak kerajaan sepanjang hidup saya dan bukan seorang pemegang saham dalam VPI International," katanya sebagai respons berhubung dakwaan Jaringan Melayu Malaysia (JMM), sebuah badan bukan kerajaan, semalam.
JMM telah mendakwa bahawa penaja Malaysian Insider telah menggunakan wang yang diperolehi daripada kontrak kerajaan untuk menaja laman portal berkenaan yang kemudiannya banyak mengkritik kerajaan dan institusi raja-raja.
Dakwaan JMM itu berdasarkan Effeicient E-Solution juga mempunyai kepentingan 20 peratus dalam VPI International, yang telah mendapatkan kontrak perkhidmatan pengimejan dan pengimbasan pengumpulan data daripada Lembaga Hasil Dalam Negeri.
Kalimullah berkata, "Jika JMM mempunyai bukti atas salah laku itu, ia sepatutnya, sebagai sebuah NGO yang bertanggungjawab yang mendapat dana daripada rakyat Malaysia yang berkedudukan tinggi, mengemukakan bukti itu kepada pihak berkuasa, tanpa melengah-lengahkannya lagi."
Beliau juga berharap BERNAMA, sebagai sebuah agensi berita nasional, "di mana saya pernah menjadi pengerusi sebelum ini, akan bertindak secara profesional pada masa depan dan menentukan kesahihan dakwaan itu terlebih dahulu sebelum menerbitkannya."
"Saya juga bukan seorang pengarah Efficient E Solutions di mana saya telah berhenti pada 21 Jun, 2006. Saya tidak pernah mendapat sebarang kontrak kerajaan sepanjang hidup saya dan bukan seorang pemegang saham dalam VPI International," katanya sebagai respons berhubung dakwaan Jaringan Melayu Malaysia (JMM), sebuah badan bukan kerajaan, semalam.
JMM telah mendakwa bahawa penaja Malaysian Insider telah menggunakan wang yang diperolehi daripada kontrak kerajaan untuk menaja laman portal berkenaan yang kemudiannya banyak mengkritik kerajaan dan institusi raja-raja.
Dakwaan JMM itu berdasarkan Effeicient E-Solution juga mempunyai kepentingan 20 peratus dalam VPI International, yang telah mendapatkan kontrak perkhidmatan pengimejan dan pengimbasan pengumpulan data daripada Lembaga Hasil Dalam Negeri.
Kalimullah berkata, "Jika JMM mempunyai bukti atas salah laku itu, ia sepatutnya, sebagai sebuah NGO yang bertanggungjawab yang mendapat dana daripada rakyat Malaysia yang berkedudukan tinggi, mengemukakan bukti itu kepada pihak berkuasa, tanpa melengah-lengahkannya lagi."
Beliau juga berharap BERNAMA, sebagai sebuah agensi berita nasional, "di mana saya pernah menjadi pengerusi sebelum ini, akan bertindak secara profesional pada masa depan dan menentukan kesahihan dakwaan itu terlebih dahulu sebelum menerbitkannya."
Khairy Jamaluddin : New ways needed to create a strong BCIC
By: Khairy Jamaluddin
(this post appears as a column in the latest edition of The Edge)
In case you missed it, I have been embroiled in a war of words with the Member of Parliament for Pasir Mas, Datuk Ibrahim Ali, lately. What began with my criticism of his unfounded attack on my MCA counterpart's remarks about government scholarships quickly descended into an admittedly juvenile rally of name-calling and petty insults.
But sometimes, in politics, a brusque and unrefined approach is a necessity, especially when dealing with individuals who embody the uncouth and only understand the language of confrontation. But beyond the derogatory labels we gave one another, my spat with Ibrahim goes to the core of the modern Malay dilemma that is at the epicentre of our nation's survival.
As far as the future of the Malay economy is concerned, Ibrahim represents the orthodox school, while I bat for the reformists. In a nutshell, he believes that there should be more of the same old affirmative action and I want radical changes to policy instruments that have in part failed in their objective of creating a competitive bumiputera commercial and industrial community (BCIC). He has also gone about his business in a rather nasty manner with rhetoric that, to me, falls foul of the inclusiveness inherent in 1Malaysia. Predictably, however, for emotional and political reasons, many have jumped on his orthodox bandwagon that will only perpetuate the Malay siege mentality characterised by mediocrity and dependency.
Let me say this clearly; fundamentally, I do not have an issue with the objectives of Ibrahim and his associates. I too want to see an economically developed bumiputera community. They are correct in frequently quoting the Yale law professor Amy Chua, who has written about the politically and socially destabilising effects of economies that have market dominant minorities. I also want to see a reduction in income disparity, especially across ethnic lines since racial identity markers result in potentially combustible groupthink.
But our paths diverge on how we go about achieving these aims. I have examined in some detail the resolutions adopted by both Perkasa and the Majlis Perundingan Melayu (MPM), which are both led by Ibrahim. These are well-meaning if somewhat misguided documents that attempt to defend the Malay community from the New Economic Model that they perceive relies too much on the market and therefore will eventually result in Malays falling further behind economically. Among the specific measures the resolutions demand are for the nation’s wealth to be divided according to demographic representation, the continuation of ethnic quotas in strategic sectors and that the government not abolish quotas for open approved permits (APs) for used cars given to bumiputera companies.
The entire tenor of the resolutions is very much an extension of what there already is – quotas, government intervention and enforcing the bumiputera agenda across the entire economy. On the plus side, the resolutions recognise a wider benchmark for bumiputera economic success that goes beyond corporate equity ownership (the sacred 30% target of the New Economic Policy) and includes income, real estate and intellectual property.
Notwithstanding, the more all-encompassing view of economic advancement, the resolutions do not examine the fundamental flaws inherent in the existing affirmative action programme. They call for an intensification of same old policy instruments that are no longer, and probably never really were, effective. For instance, the resolutions speak of the need to continue the strategy of growth and distribution – in simple terms, enlarging the cake and giving more of the extra bits to the bumiputera community.
They fail to acknowledge the fact that the period during which growth was at its highest also saw a stagnation in bumiputera corporate equity and a deterioration of inter-ethnic income. From 1990 to 1999, despite high growth rates for most of that decade, bumiputera corporate ownership fell from 19.3% to 19.1%. In terms of inter-ethnic income inequality, between 1987 and 1997, when growth rates were at 10.1%, the ratio of average Chinese to bumiputera household income went up to 1.83 from 1.65 in 1987. This in itself illustrates that the existing policy instruments did not work as they should have, otherwise we would have hit the magical 30% corporate equity target and seen greater income parity long ago.
The only thing that I agree with the orthodox school is that you need growth to redistribute wealth and opportunities. Otherwise you would be robbing Ah Chong to pay Ali, which is clearly not what anyone wants. But how do you possibly get an economy to grow when you have already pre-determined a distributive outcome the way Ibrahim’s resolutions do? How can we promote economic growth and attract investments when a stated aim of the orthodox school’s resolutions is to divide the country’s wealth into two – 67% for the bumiputera community and 33% for the non-bumiputeras. The last economic system that tried to determine distributive outcome in such a manner ended with the demolition of the Berlin Wall, notwithstanding a couple of holdouts, that surely we don’t want to model ourselves after.
I fail to see how an economy with a fixed distributive outcome based on ethnicity can be competitive and drive growth, something which everyone has agreed is needed for redistribution. So the orthodox school immediately gets itself caught in an economic paradox with no chicken let alone an egg. If they have accepted that there must be growth before we can improve income inequality between ethnic groups, they must also accept that any suggestion that will prevent such growth from taking place is a non-starter.
Moving on from this brief critique of the orthodox position, it is important for the reformist approach to explain what changes in policy instruments are needed to achieve both aims of growth and redistributive justice. Let’s take the most obvious failure – corporate equity ownership. Under the original affirmative action programme, corporate equity was seen as an important measure of economic advancement. It roughly translated into a desire to see the BCIC own a sizable portion of the private sector, which would then translate itself to greater income and job creation for other bumiputeras. It also presented itself as a chance for ordinary bumiputera individuals with low incomes to own part of the nation’s private sector through trust funds like the various Amanah Saham schemes. The trust fund managers would pool money and use it to buy controlling stakes in big companies and in turn nurture bumiputera management to run these corporations.
To be sure, not all of this has been a failure. In fact, the emergence of many qualified and highly competitive bumiputera professionals is the direct result of this approach. Also many ordinary bumiputera (and later non-bumiputera) investors have received steady returns from their various Amanah Saham investment schemes.
However, the big issue here is whether or not a genuine BCIC has been created through the transfer of equity ownership. It is well known that the policy instrument of choice for this were special bumiputera share allocation schemes popularly referred to as pink forms. And it is equally well known that many recipients of the discounted shares had no intention of hanging onto their corporate ownership and expanding their investment organically. Rather, they flipped their stocks at the first available moment – usually after having secured some back-to-back arrangement with a non-bumiputera partner.
It wasn’t clear how rampant this practice was and how large the “leakage” it caused until Prime Minister Datuk Seri Najib Razak himself stated recently that out of RM54 billion worth of shares allocated to bumiputera investors, only RM2 billion remains in their hands. That is a clear indictment that this policy instrument needs to be consigned to the policy trash can of history.
So what takes its place? What can help create a strong and competitive BCIC and yet adhere to the tenets of being market-friendly, transparent and merit-based? Well, an innovation in this regard would be something like private equity fund Ekuiti Nasional Bhd and similar investment agencies. Their brief is not to create new shares for bumiputera investors just so that there can be nominal corporate ownership but rather to invest in bumiputera companies that require capital to take their businesses to the next level. They may be looking to list or are already publicly traded, like Tanjong Offshore Bhd. In short, this policy instrument assists those who deserve help based on potential, ability and merit.
There are many other examples which I will highlight in my next column on proposed and also fresh policy instruments which can do what Ibrahim and his friends want – which is to see an economically competitive BCIC – without scaring anyone off and dragging the nation’s economy down with a pre-determined distributive outcome.
I want to end this column by recommending a book to Ibrahim. Since he is so fond of quoting from Amy Chua’s World on Fire, I suggest he expand his literary horizon ever so slightly by reading her other book, Day of Empire. In that publication, Chua charts the rise and fall of dominant powers throughout history, from imperial Rome, the Mongol and British empires to present-day America.
The common traits she identifies as key to the initial success of these powers are tolerance, inclusiveness and embracing differences of ethnic and cultural origin in these empires. While some of these differences were exploited, Chua concludes that these civilisations flourished because they were able to get the best out of all their diverse subjects in a tolerant environment. Chua goes on to say that these powers collapsed because of intolerance and an insistence on racial superiority or purity. I think even Ibrahim can draw the obvious conclusion from this.
Source: http://www.rembau.net.my
(this post appears as a column in the latest edition of The Edge)
In case you missed it, I have been embroiled in a war of words with the Member of Parliament for Pasir Mas, Datuk Ibrahim Ali, lately. What began with my criticism of his unfounded attack on my MCA counterpart's remarks about government scholarships quickly descended into an admittedly juvenile rally of name-calling and petty insults.
But sometimes, in politics, a brusque and unrefined approach is a necessity, especially when dealing with individuals who embody the uncouth and only understand the language of confrontation. But beyond the derogatory labels we gave one another, my spat with Ibrahim goes to the core of the modern Malay dilemma that is at the epicentre of our nation's survival.
As far as the future of the Malay economy is concerned, Ibrahim represents the orthodox school, while I bat for the reformists. In a nutshell, he believes that there should be more of the same old affirmative action and I want radical changes to policy instruments that have in part failed in their objective of creating a competitive bumiputera commercial and industrial community (BCIC). He has also gone about his business in a rather nasty manner with rhetoric that, to me, falls foul of the inclusiveness inherent in 1Malaysia. Predictably, however, for emotional and political reasons, many have jumped on his orthodox bandwagon that will only perpetuate the Malay siege mentality characterised by mediocrity and dependency.
Let me say this clearly; fundamentally, I do not have an issue with the objectives of Ibrahim and his associates. I too want to see an economically developed bumiputera community. They are correct in frequently quoting the Yale law professor Amy Chua, who has written about the politically and socially destabilising effects of economies that have market dominant minorities. I also want to see a reduction in income disparity, especially across ethnic lines since racial identity markers result in potentially combustible groupthink.
But our paths diverge on how we go about achieving these aims. I have examined in some detail the resolutions adopted by both Perkasa and the Majlis Perundingan Melayu (MPM), which are both led by Ibrahim. These are well-meaning if somewhat misguided documents that attempt to defend the Malay community from the New Economic Model that they perceive relies too much on the market and therefore will eventually result in Malays falling further behind economically. Among the specific measures the resolutions demand are for the nation’s wealth to be divided according to demographic representation, the continuation of ethnic quotas in strategic sectors and that the government not abolish quotas for open approved permits (APs) for used cars given to bumiputera companies.
The entire tenor of the resolutions is very much an extension of what there already is – quotas, government intervention and enforcing the bumiputera agenda across the entire economy. On the plus side, the resolutions recognise a wider benchmark for bumiputera economic success that goes beyond corporate equity ownership (the sacred 30% target of the New Economic Policy) and includes income, real estate and intellectual property.
Notwithstanding, the more all-encompassing view of economic advancement, the resolutions do not examine the fundamental flaws inherent in the existing affirmative action programme. They call for an intensification of same old policy instruments that are no longer, and probably never really were, effective. For instance, the resolutions speak of the need to continue the strategy of growth and distribution – in simple terms, enlarging the cake and giving more of the extra bits to the bumiputera community.
They fail to acknowledge the fact that the period during which growth was at its highest also saw a stagnation in bumiputera corporate equity and a deterioration of inter-ethnic income. From 1990 to 1999, despite high growth rates for most of that decade, bumiputera corporate ownership fell from 19.3% to 19.1%. In terms of inter-ethnic income inequality, between 1987 and 1997, when growth rates were at 10.1%, the ratio of average Chinese to bumiputera household income went up to 1.83 from 1.65 in 1987. This in itself illustrates that the existing policy instruments did not work as they should have, otherwise we would have hit the magical 30% corporate equity target and seen greater income parity long ago.
The only thing that I agree with the orthodox school is that you need growth to redistribute wealth and opportunities. Otherwise you would be robbing Ah Chong to pay Ali, which is clearly not what anyone wants. But how do you possibly get an economy to grow when you have already pre-determined a distributive outcome the way Ibrahim’s resolutions do? How can we promote economic growth and attract investments when a stated aim of the orthodox school’s resolutions is to divide the country’s wealth into two – 67% for the bumiputera community and 33% for the non-bumiputeras. The last economic system that tried to determine distributive outcome in such a manner ended with the demolition of the Berlin Wall, notwithstanding a couple of holdouts, that surely we don’t want to model ourselves after.
I fail to see how an economy with a fixed distributive outcome based on ethnicity can be competitive and drive growth, something which everyone has agreed is needed for redistribution. So the orthodox school immediately gets itself caught in an economic paradox with no chicken let alone an egg. If they have accepted that there must be growth before we can improve income inequality between ethnic groups, they must also accept that any suggestion that will prevent such growth from taking place is a non-starter.
Moving on from this brief critique of the orthodox position, it is important for the reformist approach to explain what changes in policy instruments are needed to achieve both aims of growth and redistributive justice. Let’s take the most obvious failure – corporate equity ownership. Under the original affirmative action programme, corporate equity was seen as an important measure of economic advancement. It roughly translated into a desire to see the BCIC own a sizable portion of the private sector, which would then translate itself to greater income and job creation for other bumiputeras. It also presented itself as a chance for ordinary bumiputera individuals with low incomes to own part of the nation’s private sector through trust funds like the various Amanah Saham schemes. The trust fund managers would pool money and use it to buy controlling stakes in big companies and in turn nurture bumiputera management to run these corporations.
To be sure, not all of this has been a failure. In fact, the emergence of many qualified and highly competitive bumiputera professionals is the direct result of this approach. Also many ordinary bumiputera (and later non-bumiputera) investors have received steady returns from their various Amanah Saham investment schemes.
However, the big issue here is whether or not a genuine BCIC has been created through the transfer of equity ownership. It is well known that the policy instrument of choice for this were special bumiputera share allocation schemes popularly referred to as pink forms. And it is equally well known that many recipients of the discounted shares had no intention of hanging onto their corporate ownership and expanding their investment organically. Rather, they flipped their stocks at the first available moment – usually after having secured some back-to-back arrangement with a non-bumiputera partner.
It wasn’t clear how rampant this practice was and how large the “leakage” it caused until Prime Minister Datuk Seri Najib Razak himself stated recently that out of RM54 billion worth of shares allocated to bumiputera investors, only RM2 billion remains in their hands. That is a clear indictment that this policy instrument needs to be consigned to the policy trash can of history.
So what takes its place? What can help create a strong and competitive BCIC and yet adhere to the tenets of being market-friendly, transparent and merit-based? Well, an innovation in this regard would be something like private equity fund Ekuiti Nasional Bhd and similar investment agencies. Their brief is not to create new shares for bumiputera investors just so that there can be nominal corporate ownership but rather to invest in bumiputera companies that require capital to take their businesses to the next level. They may be looking to list or are already publicly traded, like Tanjong Offshore Bhd. In short, this policy instrument assists those who deserve help based on potential, ability and merit.
There are many other examples which I will highlight in my next column on proposed and also fresh policy instruments which can do what Ibrahim and his friends want – which is to see an economically competitive BCIC – without scaring anyone off and dragging the nation’s economy down with a pre-determined distributive outcome.
I want to end this column by recommending a book to Ibrahim. Since he is so fond of quoting from Amy Chua’s World on Fire, I suggest he expand his literary horizon ever so slightly by reading her other book, Day of Empire. In that publication, Chua charts the rise and fall of dominant powers throughout history, from imperial Rome, the Mongol and British empires to present-day America.
The common traits she identifies as key to the initial success of these powers are tolerance, inclusiveness and embracing differences of ethnic and cultural origin in these empires. While some of these differences were exploited, Chua concludes that these civilisations flourished because they were able to get the best out of all their diverse subjects in a tolerant environment. Chua goes on to say that these powers collapsed because of intolerance and an insistence on racial superiority or purity. I think even Ibrahim can draw the obvious conclusion from this.
Source: http://www.rembau.net.my
Subscribe to:
Posts (Atom)